NAJWAŻNIEJSZE WYSTAWY INDYWIDUALNE:
2014 r. – Galeria „Promocyjna” w Warszawie – „Malarstwo”
2016 r. – Galeria sztuki „Wystawa” w Warszawie – „Malarstwo”
2018 r. – Galeria sztuki w Centrum Dialogu J. N. Jeziorańskiego w Warszawie – „Malarstwo”
2018 r. – Galeria Sztuki „Stalowa” w Warszawie – „Malarstwo”
2019 r. – Galeria „Centrum Łowicka” w Warszawie – „Malarstwo – obrazy z lat 2016-2018”
NAJWAŻNIEJSZE WYSTAWY ZBIOROWE:
2003 r. – Galeria „Studio” w Warszawie – dyplom.
2004 r. – Galeria Sztuki w Legnicy, nagroda pisma artystycznego Exit.
2005 r. – Galeria DAP w Warszawie – „Mistrz – Uczeń – Mistrz” – 100-lecie ASP.
2009 r. – Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego – Królikarnia w Warszawie – „Aktualny obraz”.
2009 r. – Muzeum Państwowej, Rosyjskiej Akademii Sztuk Pięknych w Sankt Petersburgu im. I. E. Riepina – „Aktualny obraz”.
2009 r. – Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia” w Radomiu – „Aktualny obraz”.
2009 r. – Krajowa Konferencja Rysunku, Wrocław.
2015 r. – Galeria Sztuki „Promocyjna” w Warszawie – „Salon letni”.
2017 r. – Galeria Sztuki „Dom Chemika” w Puławach – „Emocja i namysł”.
2017 r. – Fundacja Galeria „Autonomia” w Warszawie – „Razem czy osobno”.
2017 r. – Galeria „Centrum Łowicka” w Warszawie – „Pracownia rysunku 64 wczoraj i jutro”.
2018 r. – Galeria Muzeum Karnataka Chitrakala Parishath, college of fine arts w Bangalore, Indie – „Types of spaces”.
2020 r. – Galeria „Aneks”, „Dom Chemika”, Puławy – „Styczna”.
2020 r. – Galeria Sztuki „Salon Akademii”, Warszawa – „Salon parametryczny+”.
„Czerń, biel, monochromatyczna gama – malarstwo w którym głównym motywem i figurą dominującą jest postać ludzka poddawana ciągłej interpretacji. W szkicach, rysunkach, obrazach, najważniejszy jest człowiek i jego duchowość, człowiek i cielesność ze swoimi ograniczeniami, emocje jakie ze sobą niesie zderzenie sacrum i profanum. Poszukiwanie własnej formy, chęć eksperymentowania i wyrażania własnej ekspresji, również poprzez balansowanie na krawędzi rysunku i malarstwa służą osobistej definicji świata.
Ostatnie cykle obrazów są próbą zmierzenia się z szeroko rozumianym pejzażem, nawiązują do natury, stają się pejzażami – przestrzenią wypełnioną powietrzem o różnych odcieniach szarości.”
Jarosław Radel
