Mieczysław Szadkowski (1920 Zgierz – 1990 Łódź) – polski artysta rzeźbiarz i rysownik, pedagog.
Studiował w latach 1946–1951 w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi. Dyplom otrzymał w 1951 na Wydziale Architektury Wnętrz w specjalizacji rzeźby. Uczeń Władysława Strzemińskiego.
Od 1951 do 1987 pracował w łódzkiej uczelni jako pedagog Pracowni Rzeźby.
Tworzył w zakresie rzeźby kameralnej, monumentalnej i rysunku. Był autorem wielu prac rzeźbiarskich, w tym kilku pomników. Brał czynny udział w konkursach i wystawach okręgowych i ogólnopolskich, otrzymując wielokrotnie nagrody i wyróżnienia. Wiele jego prac zostało zakupionych przez Ministerstwo Kultury i Sztuki. Jego prace znajdują się w wielu instytucjach państwowych, m.in. Muzeum Sztuki w Łodzi i Muzeum Okręgowym w Piotrkowie Trybunalskim oraz w obiektach sakralnych.
Za swoje osiągnięcia dydaktyczno–artystyczne otrzymał trzykrotnie nagrodę Ministerstwa Kultury i Sztuki – III, II i I stopnia.
Za pracę dydaktyczno-twórczą został odznaczony:Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem 40-lecia PRL, Honorową Odznaką Województwa Łódzkiego.