(ur. 3 kwietnia 1967 w Łodzi) – aktor, malarz i podróżnik, absolwent Ecole Internationale de Mimodrame de Paris, Marcel Marceau oraz Ecole de Mime Corporel Dramatique, swoją przygodę ze sztuką rozpoczynał od Studia Pantomimy przy Państwowym Teatrze Żydowskim w Warszawie. Studiował też anatomię na Akademii Medycznej we Wrocławiu. Jest twórcą sennych krajobrazów, nostalgicznych portretów, monochromatycznych aktów i wyciszonych, minimalistycznych abstrakcji. Jego twórczość sytuuje się na pograniczu statyczności i dynamiki, subtelności i ekspresji, abstrakcji i figuratywności. Esencją jego prac, w których temat podporządkowuje się kompozycji, jest rozedrgana materia oraz gra świateł oraz pustka, której znaczenia autor upatruje w doświadczeniu Zen. Obrazy Sikory znaleźć można w kolekcjach w Wielkiej Brytanii, USA, Australii, Rosji, Francji, Emiratach Arabskich, Cypru i Japonii. Jego ścieżka artystyczna ewoluowała od aktorstwa i pantomimy w stronę sztuk wizualnych i malarstwa sztalugowego. Zauroczony tradycyjną sztuką japońską – sumi-e, malarstwem tuszem na papierze ryżowym – powraca do opartej na monochromatycznej barwie sztuki figuratywnej, by na drodze ciągłej redukcji form całkowicie poświęcić się abstrakcji. Widoczną inspiracją w pracach Sikory jest twórczość Claude’a Moneta, Henri Matissa, Marka Rothko, ale także Jerzego Nowosielskiego, Wojciecha Fangora, Leona Tarasewicza czy Romana Opałki. Żyje i pracuje w Świdnicy.
