Wioleta Frączek zjawiła się w 2012r w Klubie „UNIKAT”Pałacu Kultury Zagłębia w Dąbrowie Górniczej.Nigdy wcześniej nie malowała, choć dziki, nieujarzmiony potencjał wrażliwości i konieczności kumulował niepojęte, nieuświadomione i niewyobrażalne.
Zaczęła od rysunku i pierwszy kontakt z dziewiczą ,białą płaszczyzną był istną barykadą świata sztuki.Ujawniona istota problematyki kompozycji, przestrzeni,gradacji walorów i światła po godzinnej sesji zaowocowały pytaniem innego plastyka – po jakiej jest akademii !Pierwszy obraz Wiolety zdruzgotał konieczność wieloletnich studiów akademickich.Niepojęta trafność decyzji malarskich rozstrzygnięć kompozycyjnych i wrażliwość kolorystyczna wprawiła wszystkich w osłupienie.

W pierwszym konkursie malarskim Wioleta zdobyła główną nagrodę, bodajże za drugi w życiu namalowany przez nią obraz.
Swobodna ekspresja pierwotnego instynktu, autentyczny proces twórczej kreacji,zaskakujaca wyobraźnia, nieskrępowana wola siły wyrazu,świeżość zapisu indywidualnej emocji nie pozostawiają cienia wątpliwości.W równie zaskakujący sposób świadomie korzysta z wiedzy , której przecież nie nabyła w akademickich świątyniach zacnych autorytetów.

Wioleta tworzy z pasją, podnosi własną poprzeczkę.Oczekuje od siebie dalszej podróży poza czasem, przestrzenią ,granicą wyobraźni i znanym wymiarem.Niepokorna,nieprzewidywalna.
Świat zdobią takie wyjątki,nieokiełznane ,eksplodujące ,zrodzone na kamieniu.

Sztuka to pierwiastek napiętnowany tajemnicą doznań i wyzwań wobec każdej skali,wyobraźni i świadomości fenomenu istnienia.
Wystarczy odsłonić przyłbicę by rzucić okiem na to zjawiskowe malarstwo.

Pytania są już zbyteczne.

Marek Grabowski dnia 14.08.2013r