Wystawy

Pragaleria

Stalowa 3, Warszawa

Piotr Szwabe vel Pisz – (ur.1975 w Gdyni) – stypendysta College  of  Art  w Londynie, malarz ścienny i sztalugowy, poeta,tekściarz,instalator form przestrzennych, kurator, amator podróżnik,czasami gra na bassie, stypendysta kulturalny Miasta Gdańska i Marszałka Województwa Pomorskiego.

Współtwórca trójmiejskiej formacji artystycznej „Pracownia Ludzie Gdańsk” (aktywny udział 1998–2000) oraz malarskiej grupy SAM im. Vincenta Van Gogha (aktywny udział 2003–2006). Jego obrazy znajdują się w prywatnych kolekcjach w Polsce i za granicą.

 

Pomysłodawca, organizator i uczestnik:

 

                      Międzynarodowego Festiwalu Malarstwa Monumentalnego -Gdańsk -Zaspa 2009 – 2016;

                     współtwórca najwiekszej na świecie kolekcji malarstwa wielkoformatowego na wielkiej płycie-Gdańsk-Zaspa/os. Młyniec

 

Książki poetyckie:

 melorecytator/tekściarz zespółów/projektów alternatywnych umarłych i aktywnych:

 “21.28”,Twórcy (Nie)Rzeczywistości, „BOHATER” ,

 

pisz&arszyn GIG,Gaj Ojców,chAoS Gedanensisss /bass/.

STYPENDIA ARTYSTYCZNE:
2010-2013 – Stypendium Prezydenta Miasta Szczecin
2011 – Stypendium Prezesa Zarządu Neptun Developer – Jolanty Drąszkowskiej
2012 – Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
2014/15-2018/19 – Stypendium Rektora UMK dla najlepszych studentów – Toruń
2017 – Stypendium Ministra Edukacji i Szkolnictwa Wyższego
2018/19 – Stypendium Rektora UMK dla najlepszych doktorantów – Toruń

WYSTAWY INDYWIDUALNE:
2010 – Indywidualna wystawa rysunku „Mt 27; 46” – Galeria Akademicka „Oda w Sercu” – Szczecin
2012 – Indywidualna wystawa rysunku „Love will tear us apart” – Galeria 111 – Szczecin
2013 – Indywidualna wystawa rysunku „Delirium” – Galeria ND – Szczecin
2014 – Wystawa litografii Eweliny Kołakowskiej, Klubokawiarnia Ahoj! Cafe; wrzesień-październik – Toruń
2015 – Wystawa litografii Eweliny Kołakowskiej, Zezowate Szczęście; lipiec-wrzesień – Toruń
2016 – Indywidualna wystawa grafiki i malarstwa „Darkness visible” – Galeria Centrum Kultury, Dwór Artusa – Toruń
2017 – Indywidualna wystawa grafiki „Ciało/chaos pragnień i gniewów” – Galeria Dom Muz – Toruń
2017 – Indywidualna wystawa grafiki „Pogłosy dnia wczorajszego” – Galeria Dworzec Zachodni, ACKiS OD NOWA – Toruń
2017 – Indywidualna wystawa grafiki i malarstwa „Bodyscape” – Galeria PRAGALERIA – Warszawa

WYSTAWY i NAGRODY:
2013 – Wystawa poplenerowa „Polsko Niemieckie spotkania sztuki Wolin-Usedom” Galeria Kalejdoskop – Usedom, Niemcy
2013/14 – „Jasiński&Friends II – malarstwo, grafika, fotografia, rzeźba, pozłotnictwo” Galeria Przy Teatrze AMARISTO – Warszawa, Polska
2014 – „NOTO-Notatnik artysty” – Galeria Fundacji Sztuki Nowej ZNACZY SIĘ – Kraków, Polska
2014, 2016, 2019 – „Biennale Małej Formy Graficznej i Exlibrisu”; lipiec – Ostrów Wielkopolski
2016 – I Międzynarodowe Biennale Grafiki – Łódź
2017 – I Międzynarodowe Triennale Grafiki – Cieszyn
2017 – XVI Międzynarodowe Triennale Małych Form Graficznych – Łódź
2017 – Nagroda im. prof. Edmunda Piotrowicza w roku akademickim 2016/17 w dyscyplinie: Grafika, przyznana przez Dziekana Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, Panią prof.dr hab. Elżbietę Basiul
2017 – Wyróżnienie honorowe – 2nd International Print Biennial – Łódź, Polska
2018 – III Międzynarodowy Konkurs Malarski Fundacji Trzy Mosty, udział w wystawie i wyróżnienie honorowe – Warszawa, Polska
2018 – „Wystaw się!” Pokonkursowa wystawa fotografii, Centrum Sztuki Współczesnej – Toruń, Polska
2018 – International Print Center New York, „2018/Summer” – Nowy Jork, USA
2018 – Graphic Art Biennial of Szeklerland – Rumunia
2018 – II Międzynarodowa Wystawa i wymiana grafiki erotycznej „69” – Hiszpania
2018 – Tytuł najlepszego Absolwenta Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu 2017/18
2018 – III Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska Pawła Adamowicza, 47. Pomorska Grafika Roku 2017 – Galeria GTPS – Gdańsk, Polska
2019 – „Japonia & Polska – Wystawa upamiętniająca 100. rocznicę nawiązanie stosunków dyplomatycznych”, Wydział Informacji i Kultury Ambasady Japonii – Warszawa, Polska i Tokio, Japonia
2019 – Honorary Work Award, Guanlan International Print Biennial – Chiny
2019 – 10. Triennale Grafiki Polskiej – Katowice, Polska
2019 – „Sexta Bienal Nacional De Artes Graficas „Shinzaburo Takeda – Pais invitato de honor Polonia” – Museo de Los Pintores Oaxaquenos Mupo – Oaxaca, Meksyk
2019 – The 5th Bangkok Triennale International Print and Drawing – Tajlandia
2019 – Brita Prinz Arte – Print Award Carmen Arozena „Espacio Canario de Creacion y Cultura”, Madryt – Hiszpania
2019 – The International Graphic Art Festival UNI Graphica – Krasnodar, Rosja
2019 – Eight International Print Art Triennial SOFIA 2019 – Bułgaria
2019 – Mini Maxi Prints – Berlin, Niemcy

Ewelina Kołakowska od lat niezmiennie snuje opowieść o cielesności. W swoich dziełach przedstawia ciała w procesie, ciała w relacji, ciała oczekujące na dotyk, drżące z podniecenia, rozkoszy, naprężone, spięte lub wiotkie, bezwładne, unoszone w górę przez czyjeś silne ręce. Artystkę fascynuje zmysł dotyku. Fizyczny kontakt dwóch ciał może być przyjemny i oczekiwany, lub niechciany, czasem bolesny. Pomiędzy postaciami z obrazów rozgrywa się prawdziwy spektakl namiętności. Widz obrazów Eweliny Kołakowskiej zostaje obsadzony w roli podglądacza, mimowolnego uczestnika tej erotycznej gry, która odbywa się na powierzchni płócien. To rola, która rzadko jest dla nas przyjemna i wygodna. A jednak, pomimo niepokoju, czasem nawet emocjonalnego dyskomfortu, jaki możemy odczuwać podczas kontaktu z pracami Eweliny Kołakowskiej, nie jesteśmy w stanie im się oprzeć. Nie możemy oderwać wzroku, czerpiąc dziwną, voyeurystyczną przyjemność z aktu obserwacji.

Choć wszystkie prezentowane prace utrzymane są w niemal monochromatycznej, czarno – szaro – białej kolorystyce, to jednak spektrum emocji, jakie się z nich wyłania jest niezwykle szerokie. Pożądanie sąsiaduje z obrzydzeniem, obietnica poczęcia nowego życia ze śmiercią, miłość z odrzuceniem i samotnością, oczekiwanie z lękiem i niepokojem. Twarze wykrzywiają się w grymasie, silne męskie palce ściskają miękką materię delikatnego, kobiecego ciała. Czasem unia dwóch ciał ulega rozpadowi. Pomiędzy ludzi wkrada się smutek i poczucie izolacji. Tam, gdzie kończy się dotyk, zaczyna się samotność.

Marcin Krajewski

Nagrody i wyróżnienia:

–  Nagroda specjalna konkursu „A co z wartościami? Prawda.”, Centrum Historii Zajezdnia, Wrocław, 2021
–  Finalistka I Biennale Malarstwa Lubelska Wiosna, Lublin, 2021

– Finalistka IV Ogólnopolskiego Konkursu Malarskiego im. L. Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, 2020

– laureatka Konkursu Rektora APS na najlepszą pracę dyplomową 2016/17
– finalistka II Ogólnopolskiego Konkursu Malarskiego im. L. Wyczółkowskiego w Bydgoszczy
– laureatka Konkursu Rektora APS na najlepszą pracę dyplomową 2014/15

Najważniejsze wystawy:

2021:

– wystawa pokonkursowa „A co z wartościami? Prawda.”, Centrum Historii Zajezdnia, Wrocław, 2021
– wystawa zbiorowa „Malarstwo 2020-2021” Sekcji Malarstwa OW ZPAP,
Galeria DAP, Warszawa, 2021
– wystawa indywidualna „Dawno, niedawno…, dzisiaj.”, Muzeum Karkonoskie, Jelenia Góra
– wystawa pokonkursowa, I Biennale Malarstwa Lubelska Wiosna, Centrum Spotkania Kultur, Lublin

2020:

– wystawa pokonkursowa, IV Ogólnopolski Konkurs im. Leona Wyczółkowskiego, Galeria Miejska BWA, Bydgoszcz

2019:

Spotkanie światów, Podziemia Kamedulskie, Warszawa (wystawa indywidualna)
Spotkanie światów, Ośrodek Kultury Ochoty, Warszawa (wystawa indywidualna)
Sto lat!, Uniwersytet Ekonomiczny, Kraków (wystawa indywidualna – stała ekspozycja)
Sceny zatrzymane, Galeria Aneks, Dom Chemika, Puławy (wystawa indywidualna)
Sto lat!, Galeria Sztuki Współczesnej w Pałacu Zielińskich, Kielce (wystawa indywidualna)

2018:

Niepozory, Galeria APS, Warszawa (wystawa indywidualna)
Sceny zatrzymane, Pragaleria, Warszawa (wystawa indywidualna)
Sto lat!, Biała Galeria CENTRUM, Nowohuckie Centrum Kultury, Kraków (wystawa indywidualna)

2017:

Sceny zatrzymane, Galeria Kwadrat Artystyczny, Ryki (wystawa indywidualna)

2016:

– II Ogólnopolski Konkurs im. Leona Wyczółkowskiego, Galeria Miejska BWA, Bydgoszcz (wystawa pokonkursowa)
Sceny zatrzymane, Galeria APS, Warszawa (wystawa indywidualna)

2015:

Sceny zatrzymane, Kurzelaty (wystawa indywidualna)
Babcia, Gminny Ośrodek Kultury, Kłoczew (wystawa indywidualna)

2014:

Szkice i malarstwo, Klubokawiarnia przy Centrum Środowisk Twórczych Ochoty Fundacji Sztuka Życia, Warszawa (wystawa indywidualna)
Szkice, Galeria Salon Owalny, Instytut Edukacji Artystycznej, Warszawa (wystawa indywidualna)

test

 

Marka REC.ON oferuje nowoczesne wzornictwo o proekologicznym charakterze. Oferta, w której pierwsze miejsce zajmują industrialne lampy, powstała z myślą o środowisku naturalnym. Wszystkie nasze produkty wykonane są ręcznie z materiałów pochodzących z recyklingu (zużyte części samochodowe, drewno i szkło z odzysku). Nasze wyroby oznakowane są jednostkowym numerem seryjnym, bowiem nie ma dwóch całkowicie identycznych modeli – każdy jest oryginalny i wyjątkowy.

PHORMY to marka autorska założona przez architekta Maxa Kobielę. Pierwsze szkice mebli były odpowiedzią na prywatne zapotrzebowanie projektanta. Powstały z przekonania, że jeśli na rynku nie ma odpowiednich form, to trzeba je zaprojektować. Niedługo później powstawały kolejne projekty mebli, a z czasem narodziła się koncepcja zebrania ich pod jednym szyldem o nazwie PHORMY.

Max Kobiela Projektant, założyciel marki PHORMY to architekt, absolwent Wydziału Architektury i Urbanistyki Politechniki Krakowskiej. Działa na polu architektury, projektowania wnętrz oraz wzornictwa i grafiki użytkowej.