Rodzina OKO składa się z wazonów OKO/2014, Teresa/2018, Nana/2018, Krystal/2018, Irena/2019, Miki/2020 oraz patery Aniela/2018. Przedmioty są wykonywane i malowane ręcznie przy współpracy z wykwalifikowanymi rzemieślnikami i technologami. OKO jest punktem wyjścia dla kolejnych kolekcji, a także działań artystycznych i rzeźbiarskich. Modułowe totemy Mama/2019, Tuląca Mama/2020, Totem Formy/2020 czy instalacja Fontanna/2019 to obiekty na granicy sztuk wizualnych i designu.
Wystawy
Let’s Pop In! Traffic Design, Gdynia, Poland 2021
Windows of Design, Alhambra, Berlin, Germany 2020
ZEITGEIST. Polish design crafting a future, Dutch Design Week, Holland 2020
Virtual Design Destination, Adorno, London Design Festival, 2020
Two Arts Are Better Than One, Zachęta National Gallery of Art, Poland 2020
Forms of the Future, Arena Design Poznań, Poland 2019
Odyssea, Art House, Designblok Prague, Czech Republic 2019
Fontanna, Narracje #11 Gdańsk, Poland 2019
DesignBlok, Prague, Czech Republic 2018
Hidden Power, San Francisco Design Weekend, USA 2018
Z drugiej strony rzeczy, Muzeum Narodowe w Krakowie, Polska 2018
1000 Vases, Paris Design Week, France 2018
Hidden Power, Museum of Texas Tech University, USA 2017
***, Budapest, Ungary 2017
La Cité, 318 Unite d’Habitation Le Corbusier, France 2017
ĄĘ, London Design Days, England 2016
Places of Origin: Polish Graphic Design in Context, Design March, Reykjavik 2016
Texture, London Tent, The London Design Festival, England 2016
La Tavola Polacca, Expo Milano, Italy 2015
What Goes Behind… Contemporary Polish Ceramic Design, The London Design Festival, England 2015
Inside Out. Polish Graphic Design in the Making, WantedDesign New York, USA 2015
OKO, Pies czy suka, Poland 2015
+48 Social Club, Tokyo Designers Week, Vacant Galerie, Japan 2014
Fundacja Najsłodsi:
Fundacja założona przez Michała Figurskiego. Jej nadrzędnym celem jest mówienie o celach leczenia cukrzycy, uniknięcie jej niewidocznych na początku, a groźnych powikłań u młodych ludzi, mających całe życie przed sobą. Członkowie fundacji przeprowadzają badania przesiewowe w polskich uczelniach i zakładach pracy w celu zdiagnozowania nierozpoznanych lub ukrytych symptomów cukrzycy, by skierować te osoby na bardziej szczegółowe badania i diagnozy mające na celu jak najszybsze wdrożenie terapii i pomoc w późniejszym leczeniu.
Fundacja angażuje się w eventy o charakterze edukacyjnym, kwesty na rzecz organizacji terapeutycznych i placówek medycznych, organizację kampanii społecznych. W planach na najbliższą przyszłość ma również stworzenie aplikacji pomagającej znaleźć, stosownie do miejsca zamieszkania, szybką i fachową pomoc medyczną, w dziedzinie cukrzycy i towarzyszących jej powikłań. Jednak głównym, nadrzędnym celem fundacji, którego realizacja przewidziana jest w ciągu kolejnych lat, jest budowa pierwszego w Polsce Instytutu Diabetologii.
Fundacja Promocji Sztuki Polskiej:
Fundacja Promocji Sztuki Polskiej została powołana w 2014 roku, zaś w 2018 roku uzyskała status Organizacji Pożytku Publicznego. Głownymi celami Fundacji są m.in.: utrzymanie i rozwój kultury, edukacji i sztuki polskiej, upowszechnianie wiedzy o sztuce i kulturze polskiej oraz jej osiągnięciach w kraju i za granicą, propagowanie przedsiębiorczości wśród artystów i ludzi kultury, prowadzenie działalności charytatywnej w celu promowania artystów i twórców kultury poprzez wystawy, wydawnictwa itp.
Laureat nagród, m.in.: Grand Prix na Biennale Grafiki Dry Point w Serbii (2011); Grand Prix na konkursie „Praca Roku” ZPAP (Katowice, 2004); I nagroda – Międzynarodowego Biennale Rysunku (Pilzno, 2004); Nagroda Prezydenta Miasta Wrocławia – Międzynarodowy Konkurs Rysunku (Wrocław, 2006); wyróżnienie – X Międzynarodowy Jesienny Salon Sztuki: „Homo Quadratus Ostroviensis” (Ostrów Świętokrzyski); Nagroda regulaminowa – Triennale Grafiki Polskiej (Katowice, 2015).
Jego prace były prezentowane na ponad stu wystawach indywidualnych m.in.:
1974 – Performance „Bialy Rower”, Festival Nowa Ruda;
1986 – Signies & Ecritures, Galeria Feeling, Paryż;
1989 – Korczowski / Malarstwo, Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa;
1993 – Deuxième purgatoire de Galilée, Galeria Nicole Ferry, Paryż;
1998 – Wystawa retrospektywna, Instytut Polski w Paryżu, Paryż;
2006 – Ecriture (Love Letters) Korczowski/ Roques-Gaichies, Galeria Nicole Ferry, Paryż;
2010 – Orbium Coelestium, Galeria Zejście, Kraków;
2011 – Orbium Coelestium, Musée Paul Delouvrier, Paryż;
2012 – Orbium Coelestium, Galeria Hortar, Tarnów;
2013 – Orbium Coelestium, Galeria BWA, Przemyśl;
2018 – Kartonteka – Hommage à Tadeusz Kantor, Cricoteka, Kraków;
2019 – Sensualité au Végétal, Galeria Fibak, Warszawa.
(oprac. na podstawie: culture.pl)
Mariusz Libel od zawsze (zarówno w czasach słynnej grupy Twożywo, jak i obecnie) porusza w swojej twórczości tematy społeczne i filozoficzne. Artysta wykorzystuje wieloznaczność słów, za którymi zawsze kryją się ważne pytania egzystencjalne, ujęte w charakterystyczną, typograficzną formę. Mariusz Libel zestawia ze sobą frazy o różnorodnym znaczeniu, dokonując ich dekonstrukcji, co daje odbiorcy możliwość samodzielnego odczytania treści oraz opowiedzenia się po stronie, którą uzna za właściwą. Co istotne, w pracach artysty nie odnajdziemy tylko jednej, prawidłowej odpowiedzi na zadane pytanie. Widz, bez strachu o niezrozumienie, niepoprawność polityczną, lub brak wiary może udzielić odpowiedzi tylko sobie lub też wejść w zbiorową dyskusję ze społecznością, w której żyje. Twórczość Mariusza Libla nie ma bowiem w swoim założeniu być kontrowersyjnym komentarzem do rzeczywistości. Sztuka artysty jest czuła i wrażliwa na problemy społeczne, percepcję człowieka i doświadczenia życiowe, każdego kto będzie z nią obcować, podobnie jak on sam jest wyczulony na relacje i wymianę intelektualną z drugą osobą. Jest to szczególnie widoczne w metodzie pracy twórczej artysty, który często działa kolektywnie, pracując w grupach artystycznych: Pinokio, Twożywo, Niczero, lub wspólnie z innymi ludźmi świata artystycznego, jak: Urszula Pieregończuk czy enenek.