Artysta Tygodnia: Paweł Krzywdziak

Luminacje, co do zasady, to nieustające refleksje. Rozważania Pawła Krzywdziaka dotyczące grafiki, zarówno w kontekście użytych matryc, samego medium, jak i budowania wieloaspektowych cyklów, przybierają niezwykle efektowną formę wizualną. Jego prace graficzne, pomimo, iż wykonane na dwuwymiarowym arkuszu papieru, noszą również cechy trzeciego wymiaru. Artysta samodzielnie tworzy z nich przestrzenne instalacje, lub też powierza to zadanie królowej nauk: matematyce, stosując skomplikowane algorytmy.

Ten, kto nigdy nie próbował, nie wie jak niezwykle trudne jest wykonanie prostego rysunku na płycie graficznej i jak długi i precyzyjny jest proces powstawania matrycy. Znaczenie w grafice warsztatowej ma każdy detal, rodzaj użytego rylca, głębokość nacięcia, długość czasu trawienia płyty, precyzja twórcy. Ten ostateczny obraz, który zostanie odbity na arkuszu, pozostaje ukryty do samego końca. Paweł Krzywdziak, zafascynowany tradycyjnym warsztatem graficznym, z uwagą studiował miedzioryty dawnych mistrzów, m.in.: Albrechta Dürera, Hendrika Goltziusa, Giovanniego Battisty Piranesiego (na co wskazuje prof. Krzysztof Tomalski). Studia te doprowadziły artystę do opracowania autorskiej wersji systemu szrafowania oraz do rozważań nad granicą medium, jakim jest grafika warsztatowa.

Paweł Krzywdziak podjął heroiczne zmagania z ograniczeniami, jakie niosą ze sobą tradycyjne techniki graficzne. Opracował cykl „Zasady”, wykonany w technice wypukłodruku, którego matryce zostały wcześniej wycięte laserowo. Czy zastosowana technologia, pewnego rodzaju przekroczenie medium, daje pełną kontrolę twórcy nad ostatecznym efektem pracy? Wie to tylko sam artysta. „Zasady” to zestaw 511 arkuszy, wykonanych właśnie w technice wypukłodruku, które dzięki specjalnemu algorytmowi są zestawiane w cykle graficzne. Czy tak całkowite zawierzenie technologii doprowadziło do stworzenia opus magnum? Na pewno pozwoliło na otwarcie się tej dziedziny sztuki na innowacyjne metody.

Twórczość Pawła Krzywdziaka to wyjątkowe połączenie pewnego rodzaju hołdu, oddanego wielkim mistrzom rzemiosła, jak również śmiałej wizji przyszłości oraz możliwości technologicznych, które dotychczas miały za zadanie służyć człowiekowi, a obecnie mogą również być sprzymierzeńcami sztuki.

Zespół Pragalerii